عنوان

مقاله ارزشیابی آموزشی کارکنان

تعداد صفحات: ۶۷

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

با توجه به دگرگونی سریع و پرشتاب دانش و معلومات بشری، همه چیز به شدت در حال تغییر و تحول است. سازمان ها بعنوان یک سیستم باز با محیط خود در تعامل قرار دارند و برای تداوم حیات خود نیازمند پاسخگوئی به تغییرات محیطی می باشند. از آنجا که منابع انسانی مهمترین عامل و محور در سازمان ها محسوب می گردد، تجهیز و آماده سازی منابع انسانی برای مواجه با تغییرات از اهمیت ویژه برخوردار است و کلیه سازمان ها با هر نوع مأموریتی که دارند باید بیشترین سرمایه، وقت و برنامه را به پرورش انسان ها در ابعاد مختلف اختصاص دهند. اجرای برنامه های آموزشی با هدف ایجاد تغییر در رفتار، دانش و مهارت های منابع انسانی سازمان ها متناسب با نیازها بدون شک با به روز کردن اطلاعات و دانش کاری آنان ضمن توسعه مهارت ها، موجب بقاء سازمان خواهد شد .

ارزشیابی جزء جدایی ناپذیر فرایند آموزش است و انجام آن در مراحل مختلف از طراحی و اجرا و پس از آن ضروری است. طراحان آموزشی عموماً در تدوین برنامه های آموزشی بخشی را به ارزشیابی اختصاص می دهند و این امر نشان دهنده مهارت آنها در طراحی آموزشی است و متخصصان  ارزشیابی آموزشی معتقدند که هر برنامه آموزشی از ابتدا باید شامل یک ساز و کار مناسب ارزشیابی باشد.

واژه های کلیدی: آموزش کارکنان، ارزشیابی آموزشی، اثربخشی آموزشی، رویکرد ارزیابی آموزش، الگوهای ارزیابی اثربخشی آموزش

 فهرست مطالب

چکیده ۵
مقدمه ۶
مفهوم شناسی آموزش و آموزش کارکنان ۸
اهمیت و ضرورت آموزش کارکنان ۹
اهداف آموزش نیروی انسانی ۱۰
مراحل آموزش کارکنان ۱۲
محتوای آموزش کارکنان ۱۴
مفهوم شناسی ارزشیابی آموزشی ۱۵
تاریخچه ارزشیابی ۱۷
ضرورت ارزشیابی ۲۰
ارزشیابی و برنامه ریزی ۲۱
اثربخشی آموزشی ۲۱
عوامل مؤثر بر اثر بخشی برنامه‏ های آموزشی ۲۳
شاخص‏های اثربخشی آموزشی ۲۴
موانع اثربخشی دوره های آموزشی ۲۶
عوامل مؤثر بر اثربخشی آموزش کارکنان ۲۷
رویکردهای ارزیابی اثربخشی دوره های آموزشی ۲۸
۱-رویکرد ارزیابی مبتنی بر هدف Goal Based Evaluation 30
۲- رویکرد فارغ از هدف Goal Free Evaluation 32
۳- رویکرد ارزشیابی واکنشی Responsive Evaluation 33
۴- رویکرد سیستمی Systems Evaluation 34
۵- رویکرد مرور حرفه ای Professional Evaluation 35
۶- رویکرد محکمه قضایی quasi-kigal 36
الگوهای ارزیابی اثربخشی آموزش ۳۷
۱- الگوی ارزیابی اثربخشی کرک پاتریک ۳۹
۲-مدل ارزشیابی اثربخشی سودمندی (ROI) 46
نتیجه گیری ۵۳
منابع ۵۵

 منابع

فرهمند، زینب (۱۳۸۱). بررسی اثربخشی دوره های تخصصی ضمن خدمت کارکنان شرکت ساپکو درسال۱۳۷۹٫ پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاهروانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران.

ابطحی، حسین و پیدایی، میرشجیل(۱۳۸۲). شیوه های نوین ارزشیابی اثربخشی دوره های آموزشی در سازمان ها. فصلنامه مدیریت و توسعه، شماره ۱۸٫

ابطحی، حسین(۱۳۸۰). آموزش و بهسازی منابع انسانی. انتشارات موسسه مطالعات و برنامه ریزی آموزشی سازمان گسترش و نو سازی صنایع ایران .

عباس زادگان، سید محمد و جعفر ترک زاده(۱۳۷۹). نیاز سنجی آموزشی در سازمانها. تهران: نشر شرکت سهامی انتشار.

عباس زادگان، محمد (۱۳۷۶). مکاتب و مبانی مدیریت. تهران.

رابینز.پی.استیفن. (؟). مدیریت رفتار سازمانی. ترجمه علیپارسائیان و محمد اعرابی(۱۳۷۸). تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.

جباری، مصطفی(۱۳۸۱)”سنجش اثربخشی برنامه های آموزشی در سازمان ها”، ماهنامه تدبیر، شماره ۱۲۷ .

بزازجزایری، سیداحمد.(۱۳۷۳). آموزش کارکنان به عنوان ضرورتی شناخته شده در سازمانهای اداری و صنعتی. فصلنامه مدیریت دولتی. شماره ۲۶-۲۷ : ۵۲-۵۸

گراهام، اچ. تی.(۱۹۹۸). مدیریت منابع انسانی. ترجمه سید محمد عباس زادگان(۱۳۸۲). تهران: انتشارات سوره.

خوش الحان، فرید(۱۳۸۴).مروری بر روش ها ارزیاب برنامه های آموزشی.ماهنامه منابع انسانی، شماره۲٫

سلطانی، ایرج(۱۳۸۰). اثربخشی آموزش در سازمان های صنعتی و تولیدی. ماهنامه تدبیر، شماره ۱۱۹٫

مقدمه

امروزه پیشرفت و توسعه سازمان ها و مؤسسات در گرو ارتقاء سطح دانش، مهارت و بینش منابع انسانی است. بر همین اساس شاهد هستیم که اغلب مؤسسات و سازمانهای پیشرو بیش از پیش توجه خود را به آموزش و بهسازی منابع انسانی معطوف داشته اند. این مهم اصولاً در قالب برنامه ریزی آموزشی مدون، کوتاه مدت یا دراز مدت به اجرا در می آید. در این راستا، هر برنامه آموزشی از نظر علمی، سه مرحله مستقل و در عین حال مرتبط به هم داراست.

این مراحل عبارتنداز:

الف- برنامه ریزی

ب- اجرا

ج- ارزشیابی(جباری،۱۳۸۱).

آموزش کارکنان مهمترین روش بهسازی منابع انسانی می باشد و برنامه ریزی برای توسعه آن در راستای اهداف و استراتژی های سازمان ، نقش عمده ای در بهسازی سازمانی دارد. آموزش و بهسازی منابع انسانی باعث بصیرت  بالاتر، دانش و معرفت بیشتر و مهارت بهتر می گردد. آموزش در حقیقت خود مدیریت است و بدون آموزش کارکنان، پایه های مدیریت متزلزل و سست می گردد و هیچ سازمانی  قادر نیست بدون آموزش بهبود و توسعه یابد .

ارزشیابی آموزشی جز جدایی ناپذیر فرایند آموزش است و انجام آن در مراحل مختلف از طراحی و اجراء و پس از آن ضروری است . قرار دادن بخشی از فرایند آموزشی به ارزشیابی نشان دهنده مهارت در طراحی آموزشی است و هر برنامه آموزشی می بایست ار ابتدا شامل یک ساز و کار مناسب ارزشیابی باشد .

ارزشیابی بخش نهایی تقریباً همه سیستم های توسعه آموزشی است، زیرا تکنیک ها و متدولوژی هایی را برای تعیین اثربخشی و راه هایی را برای بهبود مداخلات آموزشی فراهم     می آورد . با این وجود در مرور ادبیات موضوع مشخص شده که ارزشیابی برنامه های آموزشی برای تهیه کنندگان آموزش در بیشتر موارد در کلیات و بهتر بودن نامتجانس می باشند. مهمترین دلیل آن نیز ریشه در این حقیقت دارد که کار ارزشیابی به خودی خود پیچیده است . تعاملات دینامیک و همزمان ویژگی ها و حوزه های مختلف ، اهداف آموزشی ، سازمانی و یادگیرندگان و موقعیت آموزش فاکتورهای پیچیده ای را هنگامی که مداخلات آموزشی مورد ارزشیابی قرار می گیرند، بوجود می آورند.

جهت دار کردن آموزش و تعیین میزان اثربخشی آموزشی در نیل به اهداف سازمان ضرورتی مهم و اساسی است و به همین منظور رویکردها و مدل های متعددی مطرح شده اند. الگوهای متعدد در زمینه ارزشیابی برنامه های آموزشی بر اساس دیدگاه های خاصی که در تعریف ارزشیابی وجود دارد شکل گرفته اند . این دیدگاهها هر یک جنبه خاصی از ارزشیابی مورد نظر قرار داده الگوی خاصی تنظیم نموده اند . این الگوها توسط افراد مختلف طبقه بندی و براساس ویژگی های آنها و محیط های خاص مورد استفاده قرار می گیرند .

مفهوم شناسی آموزش و آموزش کارکنان

آموزش به فرایند انتقال معلومات، نگرش ها و مهارت ها از فرد یا گروهی به فرد یا گروه دیگر برای ایجاد تغییرات در ساختارهای شناختی، نگرشی و مهارتی آنها گفته می شود.

آموزش اصطلاحی است که دامنه آن طیف وسیعی از فعالیت ها را در بر می گیرد. طول یک فعالیت آموزشی می تواند از یک دوره آموزشی کوتاه مدت مانند یک گردش صحرایی یک روزه تا یک دوره بهسازی حرفه ای با شاگردان و فراگیران متفاوت را شامل شود. از نظر شعاری نژاد، آموزش یک عمل اجتماعی است که اشخاص را زیر تأثیر و نفوذ محیط برگزیده و مضبوط قرار می دهد تا شایستگی اجتماعی کسب کنند و به حد نهایی رشد و تکامل فردی برسند.

منظور از آموزش کارکنان، کلیه مساعی و کوشش هایی است که در جهت بهبود سطح دانش وآگاهی، مهارت های فنی، حرفه ای و شغلی و همچنین ایجاد رفتار مطلوب در کارکنان یک سازمان به عمل می آید و آنان را آماده انجام وظایف و مسئولیت های شغلی خود می نماید. آموزش کارکنان معنای وسیع و گسترده ای دارد و تنها معنی کارآموزی، کارورزی و یا تمرین عملی در یک زمینه بخصوص را در بر نمی گیرد، بلکه دامنه آن بقدری وسیع می شود که از فرا گیری یک حرفه و فن ساده شروع شده و به احاطه کامل برعلوم و فنون بسیار پیچیده، ورزیدگی در امور سرپرستی و مدیریتی در سازمان های دولتی و صنعتی و بازرگانی و همچنین به چگونگی رفتار و برخوردهای مناسب در مقابل مسائل انسانی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بسط می یابد.

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .