عنوان

مقاله اعتماد عمومی

تعداد صفحات: ۳۷

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

اعتماد یکی از جنبه­ های مهم روابط انسانی در زمینه ساز مشارکت و همکاری میان اعضای جامعه است. اعتماد، مبادلات را در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سرعت می­بخشد. در فضای مبتنی بر اعتماد، ابزارهایی چون زور و اجبار برای تضمین داد‏و‏ستدها کارایی خود را از دست می­دهند و در عوض قصد افراد برای بازپرداخت­ها و اعتقاد به درستکاری افزایش می­یابد. اعتماد، کار بازار را رونق می­بخشد، تمایل افراد را به تعامل و همکاری با گروه­ها افزایش می­دهد و شبکه­ای پر رونق از تجمع­های داوطلبانه در ابعاد مختلف زندگی اجتماعی ایجاد می­کند. اعتماد، رضایت را جانشین اجبار می­سازد و این یکی از اهداف مهمی است که نخبگان و اداره کنندگان جامعه درصدد دستیابی به آن هستند(گلابی، ۱۳۸۳).

بررسی منابع و ماخذ مربوط به اعتماد عمومی نشان می­دهد که به این مفهوم ازدیدگاه­های مختلف روان شناسی اجتماعی، جامعه شناختی ومعرفت شناختی پرداخته شده است. در حوزه‏ی روان شناسی اجتماعی، اعتماد به عنوان ویژگی فردی مطرح می­شود و بر احساسات، عواطف و ارزش‏های فردی تأکید می­گردد و در بررسی اعتماد، تئوری­های شخصیت و متغیرهای فردی مورد توجه است. در حوزه جامعه شناختی، اعتماد به عنوان ویژگی روابط اجتماعی یا ویژگی نظام اجتماعی مفهوم سازی می­شود. این دیدگاه بر خلاف دیدگاه روان شناسی اجتماعی بر زمینه های اجتماعی تأکید می­کند(قلی پور و پیروان نژاد، ۱۳۸۶).

واژه های کلیدی: اعتماد عمومی،انواع، ابعاد، پیامدها،

فهرست مطالب

چکیده ۴
مقدمه ۵
تعریف اعتماد و اعتماد عمومی ۷
مفهوم اعتماد ۱۰
انواع اعتماد ۱۱
عناصر اعتماد ۱۱
انواع اعتماد عمومی ۱۲
ابعاد اعتماد عمومی ۱۳
اهمیت اعتمادعمومی ۱۴
سطوح اعتماد ۱۵
پیامدهای اعتماد عمومی ۱۵
پاسخ گویی و اعتماد عمومی ۱۶
دلایل عمومی افول اعتماد عمومی ۱۷
دیدگاه اسلام به اعتماد عمومی ۱۷
راهکارهای بهبود اعتماد عمومی ۱۸
اهمیت نقش اعتماد عمومی و دولت الکترونیک ۱۹
خدمات عمومی الکترونیک ۲۲
اهمیت اعتماد در استفاده از خدمات عمومی الکترونیک و سازمان های دولتی الکترونیک ۲۴
ارتباط دولت الکترونیک و اعتماد عمومی ۲۷
نتیجه گیری ۲۹
فهرست منابع ۳۱

 منابع

پور عزت، ع ، قلی پور، آ، پیران نژاد، ع ، ۱۳۸۸، بررسی تاثیر رهبری خدمتگزار بر اعتماد سازمانی و توانمندسازی در سازمان های دولتی، نشریه مدیریت دولتی ، شماره ۲

پور عزت، ع ، قلی پور، آ، پیران نژاد، ع، ۱۳۸۵″ عدالت و اعتماد عمومی؛ ره آورد حکومت الکترونیک”، دوماهنامه علمی ـ پژوهشی دانشگاه شاهد،۱۳۸۸،سال شانزدهم،شماره۳۸،ص۱۳،۱۲،۲٫

پور عزت، ع واشراقی، ع و  محمودی، و (۱۳۹۲) الگوسازی رابطه میان قابلیت افراد و حکومت الکترونیک،  نشریه اقتصاد تطبیقی ، شماره ۲

الوانی و دانایی فرد، ۱۳۸۵، مدیریت دولتی واعتماد عمومی، فصلنامه دانش مدیریت ، دوره ۵۵

الوانی، ۱۳۷۹، افق های نو در مدیریت دولتی، نشریه: فرآیند مدیریت و توسعه » ،   شماره ۵۰

الوانی، س، میرسپاسی، ن، محمدیان ساروی، م، ۱۳۸۶،”نقش عملکرد دولت درتوسعه اعتمادعمومی”، فصلنامه علمی ترویجی مدیریت، سال سوم، شماره۱/۶، ص۴ـ۵٫

الوانی، سی، دانایی فرد، ح،۱۳۸۰،”مدیریت دولتی و اعتماد عمومی”،  نشریه دانش مدیریت، شماره ۵۵،صفحات ۹-۱۳،۱۴-۱۶٫، ۲۱-۱۹٫

الوانی،س و  شیروانی،ع ، ۱۳۸۳، سرمایه اجتماعی؛ اصل محوری توسعه، نشریه: تدبیر  شماره ۱۴۷

کثیری، ح، ۱۳۸۴، صداقت و درستکاری در حسابرسی، نشریه دانش حسابرس، شماره ۱۵

گلابی،ف، ۱۳۸۳، نقش اعتماد اجتماعی در امر توسعه با تأکید بر عملکرد و نقش شوراهای اسلامی‌ (مطالعه موردی استان آذربایجان شرقی)، نشریه راهبرد فرهنگ ، شماره ۳

اوجاقلو، س، زاهدی، م،۱۳۸۴،”بررسی اعتماد اجتماعی وعوامل مؤثربرآن دربین ساکنان شهرزنجان”، مجله جامعه شناسی ایران،۱۳۸۴،دوره ششم، شماره۴،ص ۱۰۲-۱۰۰٫

زاهدی، ش ، خانباشی، م، رضایی، ا،۱۳۹۰،”افزایش اعتمادعمومی برپایه ارتقای فرهنگ پاسخ گویی”، پژوهشنامه مدیریت اجرایی، سال سوم، شماره ی۵، ص ۶۹، ۷۷،۷۱٫

زاهدی، شمس السادات، خانباشی، محمد، رضایی، الهام،۱۳۹۲،”افزایش اعتمادعمومی برپایه ارتقای فرهنگ پاسخ گویی”، پژوهشنامه مدیریت اجرایی، سال سوم، شماره ی۵، ص ۶۹، ۷۷،۷۱٫

بختیاری، م، ۱۳۸۹″اعتماد اجتماعی و رابطه برخی عوامل اجتماعی با آن: مطالعه موردی شهر قم”، فصلنامه مطالعات فرهنگی اجتماعی، پیش شماره دوم، زمستان،ص۶۸٫

آقا زمانی ، ع، ۱۳۸۴، ویژگی های سازمان های الکترونیکی، روزنامه شرق، سال سوم، شماره ۶۱۰

مقدمه

اعتماد، پیش شرط عمده و کلیدی برای موجودیت هر جامعه محسوب می­شود و برای حل مسائل اجتماعی ضروری به نظر می­رسد. ما در زندگی با خطرهای زیادی مواجه هستیم و پیشرفت تکنولوژی، زندگی را بیش از پیش غیر قابل پیش بینی می­سازد. در اینجاست که احتمال ریسک افزایش می­یابد. اعتماد، پیش زمینه­ای برای مشارکت سیاسی و تلاش­های مبتکرانه و آمادگی برای پذیرش فناوری­های جدید است. امروزه جامعه شناسان در نهایت دریافته­اند که بدون اعتماد، زندگی روزمره اجتماعی که ما برای خود فراهم می­کنیم به سادگی امکان پذیر نیست. اعتماد باعث پیدایش آرامش و امنیت روانی می­گردد و برای حرکت موفقیت آمیز افراد و افزایش مشروعیت حکام و توسعه سیاست ضروری دارد. در شرایطی که جامعه ما در طی دهه گذشته و به ویژه سال های اخیر دستخوش تحولات فرهنگی و اجتماعی بوده است، بررسی و شناسایی این عناصر فرهنگی که با شناسایی تحولات فرهنگی اجتماعی مبتلا به جامعه کمک می­کنند، جهت افزایش اعتماد و کوشش در جهت حل آن مسائل، ضرورت تام می­یابد(گلابی، ۱۳۸۳).

بررسی ادبیات موجود در زمینه اعتماد و اعتماد عمومی نشان دهنده نبود یک تعریف مورد اجماع از معنای این واژه است. با این حال در تعاریفی که از اعتماد ارائه شده است آن را عموماً انتظار رفتارهای صادقانه و فاقد منفعت جویی از دیگران می­دانند(دانایی فرد، ۱۳۸۲) بر همین اساس اعتماد عمومی نیز باور مردم نسبت به اقدامات خاصی است که انتظار دارند از دولت ببینند(لومن، ۱۹۷۹).

وقتی اعتماد عمومی مطرح می­شود مردم انتظار دارند مقامات و سازمان­های دولتی با اقدامات خود در تعامل با آنها که در این تعامل نوعی عدم اطمینان و عدم شناخت از نحوه انجام امور در سازمان­های دولتی وجود دارد، به انتظارات آنها پاسخ داده شود. به عبارت دیگر اعتماد عمومی، یعنی انتظار مردم از دریافت مثبت به خواسته­های آنان از طریق متولیان امور عمومی(الوانی و دانایی‏فرد، ۱۳۸۰). اعتماد عمومی ماهیتی جامعه شناختی دارد و می­توان آن را در عرصه اقتصادی، سیاسی و فرهنگی جامعه رصد کرد(نیهووزلیکو^[۱] ، ۱۹۹۷). اعتماد عمومی حاصل باور افراد به توانایی­های آنان در اثرگذاری بر فراگرد توسعه سیاسی و تصور آنان از مراتب پاسخ­گویی وحساب پس دهی دولت اشاره دارد (بلانگر و  نادیو^[۲] ، ۲۰۰۵).

وقتی سخن از اعتماد عمومی به میان می­آید به این معنا است که عامه مردم انتظار دارند مقامات و کارکنان سازمان های دولتی با اقدامات خود در تعامل با عامه، به انتظارهای آنها به خوبی پاسخ دهند. در این تعامل نوعی عدم اطمینان و عدم شناخت ازنحوه­ی انجام امور در سازمان­های دولتی وجود دارد. به عبارت دیگر اعتماد عمومی میزان یا سطح انتظار عموم برای دریافت پاسخ مثبت از طرف متولیان امور عمومی به خواسته­هایشان. لذا اعتماد به عنوان مبنایی برای نظم اجتماعی در رشته ها و سطوح تحلیلی مختلف راه یافته است. درک اینکه چرا مردم اعتماد می­کنند و همین طور اینکه چگونه اعتماد، روابط اجتماعی را شکل می‏دهد، محور مهم بحث روانشناسان، جامعه شناسان اندیشمندان سیاسی، اقتصاددانان، انسان شناسان و محققان رفتار سازمانی بوده است. همچنین اعتماد عمومی یکی از محورهای اصلی نظریه­های دولت و نظریه­های سازمان دولتی در مدیریت دولتی است(الوانی و همکاران،۱۳۸۵: ۴). اعتماد عمومی شهروندان را به نهادها و سازمان­هایی که نمایندگان آنها هستند پیوند می­دهد و از این طریق مشروعیت و اثربخشی دولت دموکراتیک افزایش می‏یابد. همچنین بر این نکته تأکید می­شود که تنها سطح متوسطی از اعتماد، کارکردی و سازنده است به این معنا که اعتماد احساسی و افراطی مردم نسبت به دولت و مدیران دولتی، مانع نقد و اصلاح عملکرد آنها می­شود و کاهش اعتماد عمومی نیز مشروعیت مدیریت دولتی و نظام سیاسی را زیر سوال خواهد برد(خانباشی و همکاران، ۱۳۹۰).

تعریف اعتماد و اعتماد عمومی

ابتدا چند تعریف از اعتماد ارائه می گردد:

به نظر بسیاری از صاحب­نظران توافق جهان شمولی درباره تعریف اعتماد در دست نیست. به عنوان مثال فرهنگ اکسفورد اعتماد را اتکا یا اطمینان به برخی ویژگی ها یا خصایص یک شخص یا سازمان، پذیرفتن یا اعتبار دادن به شخص یا سازمان بدون بررسی و دریافت شواهد و قرائن، باور یا اعتقاد یا اتکا به صداقت یک فرد یا سازمان، داشتن انتظارات مطمئن نسبت به فرد یا سازمان، و همچنین صداقت، درستی و وفاداری تعریف کرده است (زاهدی و همکاران، ۱۳۹۰: ۷۱). و  راجر اعتماد را تمایل یک نفر به آسیب پذیر نگهداشتن خود در برابر اقدامات طرف مقابل بر اساس این انتظار که طرف مقابل دست به اقداماتی می زند که برای اعتمادکننده اهمیت دارد، می داند (Roger, 1995). در تعریف دیگری روتر آنرا صلاحدیدی از جانب فرد یا گروهی که می توان به واسطه ی آن بر کلام، وعده، اظهار شفاهی یا کتبی فرد یا گروه دیگری تکیه کرد بیان می کند(Router,1997). همچنین به عقیده گوردون(۲۰۰۰) اعتماد یک انتظار مثبت است، در رابطه با اینکه طرف مقابل در گفتار، کردار و رفتار خود به گونه های فرصت طلبانه رفتار نکند (زاهدی و همکاران، ۱۳۹۰: ۷۱). در تعریف کلاس اوفه اعتماد به معنای این باور است که دیگران با اقدام یا خودداری از اقدام خود به رفاه من یا ما کمک می کنند و از آسیب زدن به من خودداری می کنند(بختیاری، ۱۳۸۹: ۶۸).

همچنین هاورسون نیز اعتماد را اتکا یا اطمینان به برخی رویدادها و فرآیندها یا اشخاص تعریف کرده است(Havrsvn, 2003). بنابراین اعتماد را به طور کلی می توان اتکا بر اقدامات مشروط آتی طرفین تعریف کرد (دانایی فر، ۱۳۸۷).

اعتماد: معمولا اعتماد را کاهش ریسک و عدم پیش بینی و ارتباط بین این دو می نامند(نوروزی و سریع القلم،۱۳۸۸). اعتماد یعنی باور به اینکه گفته های یک شخص قابل اتکا بوده و او در انجام تعهدات رابطه تجاری خود کوتاهی نخواهد کرد(جنیدی،بشیری، ۱۳۸۷).

[۱]– Nye & Zelikow

[۲]– Belanger & Nadeau

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .