عنوان
تعداد صفحات: ۴۵
نوع فایل : ورد و قابل ویرایش
انسان ذاتاً موجودی اجتماعی است و همواره ناگزیر است که با همنوعان خود زندگی کند. این هم زیستی انسانها با یکدیگر در عین این که مایه استمرار و رشد زندگی اوست گاهی اوقات باعث تضاد منافع و حقوق آنها با یکدیگر م شود.
از همان اوان زندگی اجتماعی بشر، اختلاف بزرگترین تهدید برای اجتماعی زندگی کردن شناخته میشد. فلذا بشر به دنبال راه کارهایی برای از بینبردن اختلافات بوده است. اما روشهای حل اختلاف در زمانهای مختلف متفاوت بوده است ابتدا بشر سعی نمود با دعوا و نزاع به اختلاف خود پایان دهد که این خود نه تنها به اختلافات پایان نمی داد بلکه در بسیاری مواقع خود باعث اختلافات عمیق تری می شد. با گسترش تمدن بشری، انسان به دنبال روشهای دیگری غیر از جنگ و نزاع بود به همین خاطر آنها به سراغ اشخاصی رفتند که اختلافاتشان را فیصله دهد این اشخاص به عنوان «داور» شناخته میشدند.
«از نخستین کسانی که در آن اعصار وظیفه ی داوری را بر عهده داشتند پادشاهان و مردان روحانی و دانایان و فرزانگان و پرهیزکاران هر قوم بودهاند که به اتکای قدرت و به اقتضای مقام و منزلت اجتماعی و فضائل علمی و اخلاقی به حل و فصل مناقشات و فک اختلافات میپرداختند و عامه مردم به طبیب خاطر و با اعتماد و اطمینان در مقام صلح جویی و مسالمت دعاوی خود را به داوری نزد آنان میبردند و با علاقه و احترام خاص به احکام ایشان گردن مینهادند.
بنابراین باید اذعان داشت که اغلب شیوههای حل اختلاف نظیر داوری، سازش میانجیگری، مذاکره و … علاوه بر این که بسیار قدیمیتر از نظام دولتی حل اختلاف است همواره مورد توجه انسانها بوده است. در دنیای معاصر به علت گسترش عظیم اجتماع و ورود ابزارهای نوین ارتباطی نظیر تلفن و اینترنت و … اختلافات جدیدی بروز پیدا کرد که دیگر روشهای سنتی به تنهایی پاسخ گوی نیازهای مردم نیست. امروزه انسانها نمیتوانند برای حل و فصل اختلافات ماهها و سالها وقت تلف کنند و منتظر بمانند تا قضاوت سنتی (مراجعه به دادگاه) اختلافاتشان را حل و فصل کنند. چرا که سیستم قضای سنتی نمیتواند به تنهایی بر همهی علوم احاطه داشته باشد به همین علت عامهی مردم ترجیح میدهند از روشهای دیگری غیر از مراجعه به دادگاه استفاده کنند که به روشهای جایگزین حل و فصل اختلافات (ADR) معروف است.
در این مقاله در مبحث اول به تعریف و مزایا و معایب روشهای جایگزین حل و فصل اختلافات (ADR) می پردازیم و در مبحث دوم به بررسی راه های حل و فصل اختلاف در عقود الکترونیک همانند راه های حل و فصل اختلاف سنتی است. و به دو دسته کلی مراجعه به دادگاه و استفاده از شیوه های جایگزین حل وفصل اختلاف تقسیم می شود که در در این مبحث توضیح داده خواهد شد.
واژه های کلیدی: عقود الکترونیک ، حل و فصل اختلاف، شیوه های جایگزین،فضای مجازی،
چکیده ۵
مقدمه ۷
مبحث اول: راههای حل و فصل اختلافات ۱۰
گفتار اول: مفهوم شیوههای جایگزین حل اختلاف ۱۱
گفتاردوم: وجوداختلاف جوهره شیوه های جایگزین حل اختلاف ۱۲
گفتار سوم: دایره شمولADR بر داوری ۱۳
گفتار چهارم: دایره شمول اختلافاتی که از طریق ADR قابل حل و فصل است. ۱۴
گفتار پنجم: مزایا و معایب استفاده از ADV 15
بند اول: مزایای استفاده از ADR 16
الف) مزایای استفاده از ADR برای دولتها: ۱۶
ب) مزایای استفاده از ADR برای طرفین اختلاف ۱۷
بند دوم: معایب استفاده از ADR 19
گفتار ششم: نتیجه بحث؛ ۲۱
گفتار هفتم: بررسی وضعیت شیوههای جایگزین حل و فصل اختلاف در ایران ۲۲
بند اول: بررسی موضوع از لحاظ فقهی: ۲۲
بند دوم: وضعیت شیوههای جایگزین حل و فصل اختلاف در قوانین موضوعه ۲۳
مبحث دوم: راههای حل و فصل اختلافات در عقود الکترونیک. ۲۴
گفتار اول: مراجعه به دادگاه ۲۴
گفتار دوم: شیوه های جایگزین حل و فصل اختلافات ۲۵
بند اول: داوری ۲۵
بند دوم: میانجی گری ۳۰
بند سوم: سازش ۳۲
بند چهارم: کارشناسی ۳۴
بند پنجم: رسیدگی اختصاری: ۳۶
بند ششم: مذاکره ۳۷
گفتار سوم: چگونگی حل و فصل اختلافات در فضای مجازی ۳۸
گفتارچهارم: مراحل حل و فصل اختلاف در فضای مجازی ۳۹
نتیجه گیری: ۴۲
منابع: ۴۳
قرآن کریم
پاشا صالح علی، (۱۳۸۳)، سرگذشت قانون؛ مباحثی از تاریخ حقوق، چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران
درویشی هویدا یوسف، (۱۳۸۸)، شیوه های جایگزین حل و فصل اختلافات، چاپ اول، تهران: انتشارات میزان، چاپ اول
حبیب زاده طاهر، (۱۳۹۰)، حقوق فناوری اطلاعات؛ دادگاه صالح و قانون حاکم در بستر قراردادهای الکترونیکی (مطالعه تطبیقی)، چاپ اول، تهران: انتشارات مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی
شیروی عبدالحسین، (۱۳۹۰)، حقوق تجارت بین الملل، چاپ دوم، تهران: انتشارات سمت.
عمید حسن، (۱۳۸۴)، فرهنگ فارسی عمید، چاپ سی و سوم، تهران: موسسه انتشاراتی امیرکبیر.
متین دفتری احمد، (۱۳۸۱)، آیین دادرسی مدنی و بازرگانی، جلد اول، چاپ دوم، تهران: انتشارات مجد.
جعفری لنگرودی محمد جعفر، (۱۳۸۷)ترمینولوژی حقوق، چاپ۱۹، تهران: انتشارات کتابخانه گنج دانش
معیین محمد، (۱۳۷۱) فرهنگ فارسی، چاپ هشتم، تهران: انتشارات امیر کبیر.
کلایو ام اشمیتوف، حقوق تجارت بین الملل، ترجمه بهروز اخلاقی و دیگران، تهران، انتشارات سمت، جلد دوم، چاپ اول، پاییز ۱۳۷۸
ظهور اینترنت و تجاری شدن آن در دهههای اخیر شیوههای سنتی تجارت را متحول کرده است. به طوری که دیگر نیاز نیست مردم برای خرید کالاهای مورد نیاز وقت و هزینه های فراوانی را صرف نمایند بلکه با حضور در پشت رایانه و اتصال به اینترنت، در اسرع وقت میتوانند کالاهای مورد نظر خود را تهیه نمایند همین طور فروشگاهها به آسانی محصولات خود را از طریق اینترنت به فروش میگذارند و شرکتها تبادلات عظیم مالی خود را بر روی اینترنت سامان بخشیدهاند. سرمایه گذاری، فروشگاههای آنلاین، بازارهای بزرگ حراجی و پرداختهای الکترونیکی تنها گوشهای از گستردگی تجارت و خرید و فروش را در دنیای مجازی در بر میگیرد.
با گسترش روزافزون کاربران شبکه جهانی اینترنت امروزه این پدیده به عنوان امری اجتنابناپذیر در متن زندگی بشری نمود پیدا کرده است و جایگاه آن روز به روز مستحکمتر میشود. قرارگرفتن در دهکدهی جهانی در عرصه بازرگانی ما را ناگزیر به فراهم کردن زیرساختهای لازم برای تجارت الکترونیک میسازد و عدم توجه به این زیرساختها و به ویژه جنبههای حقوقی آن، در آیندهای نه چندان دور، جبرانناپذیر خواهد بود.
یکی از نتایج توسعه ی تجارت الکترونیکی، حذف مرزها و واسطه ها و شکل گیری مفهومی با عنوان دهکده ی جهانی در زمینه بازرگانی است، در تجارت الکترونیکی مرزی وجود ندارد و در این عرصه برای اشخاص از حیث مدت زمان لازم برای انعقاد قرارداد فرقی نمیکند که کالای موردنیاز خود را از نزدیکی محل سکونت خود خریداری کنند یا از فروشگاههای دیگر در مکانهای دور دست.
بنابراین این تحول در زندگی بشری، در نتیجه ی توسعه ابزارهای نوین الکترونیکی باعث تغییرات اساسی در زندگی بشری شده است. در موفقیت تجارت الکترونیکی سه عامل اساسی سرعت، اعتماد و امنیت باید تامین شود تحقق این امور وابسته به قوانین و قواعد حقوقی است. فلذا زیرساختهای حقوقی یکی از پایه های اساسی توسعه تجارت در هر مرحلهای میباشد. و این تحولات حقوقی باید در چهارچوب اصول مهم حقوقی باشد به عبارت دیگر پیشرفت سریع علوم در این زمینه نباید علم حقوق را مرعوب خود ساخته به نحوی که با تصویب قوانین شتابزده و احیاناً مغایر با اصول حقوقی پذیرفته شده، نقض غرض شود و منجر به بینظمی و تضییع حقوق مردم گردد.
در ایران جهت بسترسازی حقوقی در این امر، گامهای خوبی برداشته شده است. قوانینی همچون قانون حمایت از پدیدآورندگان نرم افزارهای رایانهای، قانون جرایم رایانهای، قانون اختراعات، علائم صنعتی و نامهای تجاری و آیین نامه های اجرایی این قوانین.
با وجود تصویب قوانین متعدد در این زمینه در ایران، هنوز خلاءهای فراوانی به چشم میخورد، خلاءهایی همچون، حمایت از دادهها، حریم خصوصی، کمبود قوانین داخلی سازگار با قوانین متحدالشکل بین المللی در این حوزه، فقدان آئین دادرسی خاص وجود دارد.
انسان ذاتاً موجودی اجتماعی است و همواره ناگزیر است که با همنوعان خود زندگی کند. این هم زیستی انسانها با یکدیگر در عین این که مایه استمرار و رشد زندگی اوست گاهی اوقات باعث تضاد منافع و حقوق آنها با یکدیگر م شود.
از همان اوان زندگی اجتماعی بشر، اختلاف بزرگترین تهدید برای اجتماعی زندگی کردن شناخته میشد. فلذا بشر به دنبال راه کارهایی برای از بینبردن اختلافات بوده است. اما روشهای حل اختلاف در زمانهای مختلف متفاوت بوده است ابتدا بشر سعی نمود با دعوا و نزاع به اختلاف خود پایان دهد که این خود نه تنها به اختلافات پایان نمی داد بلکه در بسیاری مواقع خود باعث اختلافات عمیق تری می شد. با گسترش تمدن بشری، انسان به دنبال روشهای دیگری غیر از جنگ و نزاع بود به همین خاطر آنها به سراغ اشخاصی رفتند که اختلافاتشان را فیصله دهد این اشخاص به عنوان «داور» شناخته میشدند.
«از نخستین کسانی که در آن اعصار وظیفهی داوری را بر عهده داشتند پادشاهان و مردان روحانی و دانایان و فرزانگان و پرهیزکاران هر قوم بودهاند که به اتکای قدرت و به اقتضای مقام و منزلت اجتماعی و فضائل علمی و اخلاقی به حل و فصل مناقشات و فک اختلافات میپرداختند و عامه مردم به طبیب خاطر و با اعتماد و اطمینان در مقام صلح جویی و مسالمت دعاوی خود را به داوری نزد آنان میبردند و با علاقه و احترام خاص به احکام ایشان گردن مینهادند[۱].
بنابراین باید اذعان داشت که اغلب شیوههای حل اختلاف نظیر داوری، سازش میانجیگری، مذاکره و … علاوه بر این که بسیار قدیمیتر از نظام دولتی حل اختلاف است همواره مورد توجه انسانها بوده است. در دنیای معاصر به علت گسترش عظیم اجتماع و ورود ابزارهای نوین ارتباطی نظیر تلفن و اینترنت و … اختلافات جدیدی بروز پیدا کرد که دیگر روشهای سنتی به تنهایی پاسخ گوی نیازهای مردم نیست. امروزه انسانها نمیتوانند برای حل و فصل اختلافات ماهها و سالها وقت تلف کنند و منتظر بمانند تا قضاوت سنتی (مراجعه به دادگاه) اختلافاتشان را حل و فصل کنند. چرا که سیستم قضای سنتی نمیتواند به تنهایی بر همهی علوم احاطه داشته باشد به همین علت عامهی مردم ترجیح میدهند از روشهای دیگری غیر از مراجعه به دادگاه استفاده کنند که به روشهای جایگزین حل و فصل اختلافات (ADR) معروف است .
[۱] . علی پاشا صالح، سرگذشت قانون، مباحثی از تاریخ حقوق، انتشارات دانشگاه تهران،چاپ دوم، سال انتشار ۱۳۸۳، ص ۱۹
جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .
ارسال نظر