عنوان

مقاله نظریه صلح دموکراتیک کانت

تعداد صفحات: ۲۰

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

نظریه صلح دموکراتیک، از قدیمی ترین و در عین حال از مجادله برانگیزترین نظریه ها است که در چارچوب کلان دیدگاه لیبرالیستی روابط بین الملل ارائه شده است. شالوده این نظریه برمبنای جستجوی  فراگیر در جهت شکل گیری و تعمیق صلح و برقراری امنیت در عرصه جهانی قرار گرفته است. بر این اساس کشورهای دموکراتیک و لیبرال هرگز با هم نمی جنگند و تعارضهای احتمالی آنان نیز بطور مسالمت آمیز حل و فصل میشود. وقوع جنگ بین دموکراسی ها بسیار نادر و غیر محتمل است (شیهان، ۱۳۸۸: ۵۲-۵۱).

نظریه صلح دموکراتیک را  امانوئل کانت فیلسوف آلمانی در قرن هجدهم در کتاب صلح پایدار در سال ۱۷۹۵ مطرح نمود. به نظر او حکومتهای دموکراتیک چون حکومت مردم میباشند، بنابر این طرفدار صلح اند، و بدنبال کسب قدرت و جنگ طلبی نیستند، زیرا مردم جنگ طلب نبوده و از وقوع جنگ متضرر میشوند. کشورها باید حاکمیت خود را در چارچوب همکاری و همگرایی بیشتر حفظ کنند، و دموکراسی را برای ادارۀ امور کشور و وسیلۀ حل مسالمت آمیز اختلافات برای خودداری از وقوع جنگ میدانند. کانت معتقد است دستیابی به صلح امری آسان نبوده و در سایه اتحاد کشورهای دموکراتیک می توان از قدرت طلبی حکمرانان مستبد جلوگیری نمود و به یک منطقه صلح در میان آنها شکل داد. فرض نظریۀ صلح دموکراتیک این است که صلح می تواند گسترش یابد، و در۲۰۰ سال گذشته دموکراسی ها با هم نجنگیده اند، زیرا فرهنگ سیاسی دموکراتیک مبتنی بر چانه زنی، مذاکره، و سازش در سیاست داخلی است ، و دموکراسی ها  روابط خارجی خود را خصوصأ با کشورهایی که با آنها هنجار سیاسی دارند گسترش میدهند. سرچشمه صلح دموکراتیک را باید درساختارهای دموکراتیک جستجو کرد، و محدودیتها در قانونگذاری و سیاست گذاری توانایی حکومتها را برای مبادرت به جنگ مهار مینماید.

واژه های کلیدی: نظریه صلح دموکراتیک، لیبرالیسم، امانوئل کانت،

فهرست مطالب

چکیده ۵
مقدمه ۵
نظریه صلح دموکراتیک ۷
منابع و مآخذ ۱۸

 منابع

 شیهان، مایکل. (۱۳۸۸). امنیت بین الملل. مترجم، سیدجلال، دهقانی فیروز آبادی، تهران، پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی.

مشیرزاده، حمیرا. (۱۳۸۱). تحول در نظریه های روابط بین الملل. تهران، سمت.

مشیرزاده، حمیرا. (۱۳۸۴). تحول در نظریه های روابط بین الملل. تهران، سمت.

طاهایی، جواد. (۱۳۸۸). روند نظریه های دموکراتیک در روابط بین الملل. تهران، معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.

محمودی، علی. (۱۳۸۳). فلسفۀ سیاسی کانت اندیشه های سیاسی در گسترۀ فلسفۀ نظری و فلسفۀ اخلاق. تهران. نگاه معاصر.

اوئن، مرجان. (۱۳۸۵). کانت افسانۀ صلح مردم سالارانه.در کتاب صلح لیبرالی لینکلیتر، مترجم علیرضا، طیب،تهران ،وزارت امور خارجه.

مزدارانی، هادی. (۱۳۹۰). بررسی تهدیدات امنیتی منطقه ای وبین المللی علیه جمهوری اسلامی ایران با تاکید برجرایم سازمان یافته فراملی وراهکارهای مقابله باآنها. تهران، نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، پلیس بین الملل.

مائوز، زیور.و بروس راست. (۱۳۸۵). چگونه لیبرالیسم موجب صلح میان مردم سالاریها میشود. در کتاب صلح لیبرالی لینکلیتر ترجمه علیرضا طیب. تهران ،وزارت امور خارجه.

فرلین، کریستو. (۱۳۸۵). اتحادیه صلح جو .در کتاب صلح لیبرالی لینکلیتر ترجمه علیرضا طیب. تهران ،وزارت امور خارجه.

لینکلیتر، اندرو. (۱۳۸۵). صلح لیبرالی. مترجم علیرضا، طیب، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین الملل وزارت امور خارجه.

مقدمه

لیبرالیسم به معنای آزادی خواهی و آزادی طلبی است. اصول بنیادی لیبرالیسم، آزادی فرد در زیر حاکمیت قانون و حکومت با رضایت و خواست حکومت شوندگان می باشد. آزادی عقیدتی و سیاسی و اقتصادی، تساهل و تسامح فردی و اجتماعی و اصالت فرد و اصالت عقل و عدالت از ارزشهای لیبرالیسم است. ریشه لیبرالیسم مدرن درآستانه جنگ جهانی دوم از سوی مورخ و عالم سیاسی بریتانیایی بنام ای. اچ. کار به عنوان آرمانشهر انگاری مورد حمله قرار گرفت.

با صلح ورسای و انتشار اعلامیه ویلسون، در۱۹۱۹ و درپایان جنگ جهانی اول امید به تغییری بنیادین درنظام بین الملل و روابط میان دولتها شکل گرفت. به نظر ویلسون منافع همۀ ملتها، بر ایجاد ساز و کارهای حفظ صلح، مانند سازمانهای بین المللی و جامعه ملل، حقوق بین الملل، امنیت دسته جمعی، جهانی امن برای دموکراسی، حق تعیین سرنوشت ملل، دیپلماسی علنی، آزادی کشتیرانی در دریاهای آزاد، حذف موانع اقتصادی، برابری شرایط تجاری برای همه کشورهای صلح دوست، کاهش تسلیحات ملی، تجارت آزاد و ایجاد صلح جهانی استوار می باشد.

البته از میان نکاتی که ویلسون برای ایجاد جهان صلح آمیز مطرح کرد دو نکته مورد توجه است: اول؛ پیشبرد دموکراسی و حق تعیین سرنوشت ، همان ایمان لیبرالها به این اصل که دولتهای دموکراتیک هرگز در برابر یکدیگر صف آرایی نکرده و نخواهند کرد. ویلسون امیدوار بود که رشد لیبرال دموکراسی در اروپا باعث پایان کار حکومتهای مستبد و جنگ طلب شده و دولتهای صلح طلبی جایگزین آنها سازد ،و درنتیجه لیبرال دموکراسی تقویت شود. دوم؛ ایجاد سازمانهای بین المللی تا روابط دولتها در قالب این نهادها شکل بگیرد و روابط بین الملل به واسطه مجموعه ای از مقررات حقوق بین الملل منظم شود (مشیرزاده، ۱۳۸۴: ۲۵).

عنصر اصلی لیبرالیسم یعنی اعتقاد به اینکه نهادهای بین المللی میتوانند همکاری صلح آمیز میان دولتها را پیش ببرند و دموکراسی و صلح از مهمترین مسائل روابط بین الملل است که با ایجاد آگاهانه سازمانهای بین المللی، امکان پایان جنگ و ایجاد صلح پایدار به وجود می آید. به واسطه سازمانها، نهادها، و حقوق بین الملل، دولتها و دولتمردان را می توان کنترل کرد. اعتقاد ویلسون به اینکه سازمانهای بین المللی میتوانند صلح پایدار را تضمین کنند، عملا یاد آور اندیشه های لیبرال کلاسیک امانوئل کانت با رساله مشهور صلح پایدار است.

مهمترین انگاره لیبرالیسم باور به امکان تحول درروابط بین الملل به شکل همکاری، کاهش تعارضات، و نیل به صلح جهانی است. به نظر استین وپتیفورد  لیبرالیسم مبتنی بر مفروضه هایی بشرح ذیل میباشد:

۱-همۀ انسانها موجوداتی عقلانی اند و عقلانیت اولأ؛ به شکل ابزاری به عنوان توانایی شکل دادن و تعقیب منافع ،و  ثانیأ؛ به مثابۀ توان فهم اصول اخلاقی و زندگی بر اساس قانون می باشد.

۲-لیبرالها به آزادی فردی بیش از هر چیز بهاء می دهند.

۳-لیبرالها با برداشتی مثبت و مترقی معتقدند می توان به تغییراتی در روابط بین الملل دست یافت.

۴-لیبرالها بر امکانات کارگزاری انسانی برای تاثیر بر تغییر تأکید میکنند.

 نظریه صلح دموکراتیک

نظریه صلح دموکراتیک، از قدیمی ترین و در عین حال از مجادله برانگیزترین نظریه ها است که در چارچوب کلان دیدگاه لیبرالیستی روابط بین الملل ارائه شده است. شالوده این نظریه برمبنای جستجوی  فراگیر در جهت شکل گیری و تعمیق صلح و برقراری امنیت در عرصه جهانی قرار گرفته است. بر این اساس کشورهای دموکراتیک و لیبرال هرگز با هم نمی جنگند و تعارضهای احتمالی آنان نیز بطور مسالمت آمیز حل و فصل میشود. وقوع جنگ بین دموکراسی ها بسیار نادر و غیر محتمل است (شیهان، ۱۳۸۸: ۵۲-۵۱).

نظریه صلح دموکراتیک را  امانوئل کانت فیلسوف آلمانی در قرن هجدهم در کتاب صلح پایدار در سال ۱۷۹۵ مطرح نمود. به نظر او حکومتهای دموکراتیک چون حکومت مردم میباشند، بنابر این طرفدار صلح اند، و بدنبال کسب قدرت و جنگ طلبی نیستند، زیرا مردم جنگ طلب نبوده و از وقوع جنگ متضرر میشوند. کشورها باید حاکمیت خود را در چارچوب همکاری و همگرایی بیشتر حفظ کنند، و دموکراسی را برای ادارۀ امور کشور و وسیلۀ حل مسالمت آمیز اختلافات برای خودداری از وقوع جنگ میدانند.

کانت معتقد است دستیابی به صلح امری آسان نبوده و در سایه اتحاد کشورهای دموکراتیک می توان از قدرت طلبی حکمرانان مستبد جلوگیری نمود و به یک منطقه صلح در میان آنها شکل داد. فرض نظریۀ صلح دموکراتیک این است که صلح می تواند گسترش یابد، و در۲۰۰ سال گذشته دموکراسی ها با هم نجنگیده اند، زیرا فرهنگ سیاسی دموکراتیک مبتنی بر چانه زنی، مذاکره، و سازش در سیاست داخلی است ، و دموکراسی ها  روابط خارجی خود را خصوصأ با کشورهایی که با آنها هنجار سیاسی دارند گسترش میدهند. سرچشمه صلح دموکراتیک را باید درساختارهای دموکراتیک جستجو کرد، و محدودیتها در قانونگذاری و سیاست گذاری توانایی حکومتها را برای مبادرت به جنگ مهار مینماید. برابر این نظریه سه اصل برای برقراری صلح و فیصله در گیریها در سطح بین المللی وجود دارد،

اولا: قانون اساسی متضمن آزادی و مساوات اتباع و تفکیک قوا می باشد.

ثانیأ: شناسایی حقوق مشروع همۀ شهروندان و جمهوری های دیگر برای تشکیل اتحادیه صلح آمیز.

ثالثأ: تدوین قانون جهانی برای تجارت آزاد و بازرگانی برای روابط فرامرزی و ایجاد انگیزه های مادی برای تفاهم و نه درگیری ایجاد نماید (مشیرزاده، ۱۳۸۴: ۲۹).

جهت دریافت و خرید متن کامل مقاله و تحقیق و پایان نامه مربوطه بر روی گزینه خرید انتهای هر تحقیق و پروژه کلیک نمائید و پس از وارد نمودن مشخصات خود به درگاه بانک متصل شده که از طریق کلیه کارت های عضو شتاب قادر به پرداخت می باشید و بلافاصله بعد از پرداخت آنلاین به صورت خودکار  لینک دنلود مقاله و پایان نامه مربوطه فعال گردیده که قادر به دنلود فایل کامل آن می باشد .